Annemin Plakları - Kırk Kere Haberin Yok (116. Bölüm Alıntıları)

(Çetin Erker seslendirmesi eşliğinde dinleyiniz. 116. Bölüm - https://open.spotify.com/episode/62EIdphkOapGLlLSbH7SrF?si=Aw6AwirYQY2rfogASyk15Q)

En güvendiğin insanların yanılgıdan ibaret olduğunu anlayınca köşene çekilirsin.

Bunca boş konuşan insanın arasında dilsiz olmak engel değil, devrimdir. Her insan sustuğu zaman kendine karşı tehlikeli ölçüde dürüstleştiği zaman derin gerçekleri kekeleme yeteneğine sahiptir. En kötüsü işte bu. Biliyorsun, onların insan olmadıkları kuşkusu. Yapamıyordum. Artık yapamıyordum. Yolun inkârından yükseliyordu ayak sesim ve ruhumun sabrından daha geniş olmuştu ümitsizliğim. Hiçbir şey tünelde olmak kadar tünelde hissettirmez insana. Aynı karanlık da örtse üstümüzü, gecesinde izler başka bir gökyüzü. Bir şey anladım insanlar ya güzel ya da çirkin. Bu ikisinin arasında kalanlar da nadiren zarif. Keşke bir an durup etrafa meraklı gözlerle baksak ve hayret etsek...

Acıdan sonra keyif gelir. Sonra yine acı.

Ölümün bir araya getirebildiğini hayatın ayırmasına izin vermek yok artık.

Benim senden farkım ne biliyor musun? Hayatı yeterince sevmedim ben. Umutsuzluk, kaybın estetize edildiği bir konfor alanı haline geldi benim için. Öyle çok film ve dizi izlemişsin ki hayatın neyle ilgili olduğunu unutmuşsun. Ama belki de filmler hayatın ta kendisidir. Bir sergi gezdim. Ne kadar sanatsal bilemem ama ölümün kazandığı ganimetleri sergilediği yere gittim. Kabristana. İnsan sadece deneysel dünyada yaşamıyor. Gelip geçici şeylerin de peşinden koşmalıyız. Yoksa yaşamanın anlamı ne? Duyguların abartılı olduğunu düşünüyorsun. Ama bu saçmalığın daniskası. Sahip olduğumuz tek şey duygulardır.

Ben hikâye yaratıyorum anlayıcı. Bir şeyler yaratabilmek için her şeye inanmam gerekiyor.

Bu laflar fazla edebiyat geliyor değil mi anlayıcı? Al şu dürbünü. Şurdaki dağı görüyor musun? Çok yakın görünüyor değil mi? Gençken gördüğün şey odur. Her şey çok yakın görünür. Bu gençliktir. Şimdi de dürbünü ters çevir. Dağı nasıl görüyorsun? Yaşlanınca gördüğün şey de odur. Her şey çok uzak görünür. Bu da geçmiştir. Hayatlarımız boyunca yanlış anlaşıldık. Çünkü sadece bir kereliğine birazcık düşüncesiz olmayı kendimize müsaade etmiştik. Düşüncesizlik karşı konulamaz bir cazibedir. Düşünmek insanı feci halde yaşlandırır. Güzel ve biraz da budala kalmak için en güzeli düşünmemek.

Bilmiyorlar anlayıcı. Çocuklar anne babalarının çektiği acıyı bilmiyorlar. Net kısımları ve çarpıcı detayları biliyorlar elbette. Ve taraf tutmak için bilmeleri gereken şeyleri de biliyorlar. Seni ilk kez sahnede gördüğümde ürperdiğimi bilmiyorlar. Tüm orkestra aşık oluşumla ve beklenmedik kırılganlığımla alay ediyordu. Herkes beni geri çevirirken ve küstah ve inceliksiz müzisyen derken ikinci parçamı tamamlamama yardım etmek için annenin takılarını sattığını bilmiyorlar. Senin de o zamanlar küstah ve inceliksiz bir müzisyen olduğumu düşündüğünü bilmiyorlar. Ki haklıydın. Ve çok ağladım. Annenin takılarını sattığın için değil de anneni sattığın için. Tükenmişliğe, zorluklara ve acılara rağmen o zamanlar birlikte olduğumuzu bilmiyorlar. Melania! Her şeye rağmen birbirimizi tek bir basit şarkı olarak düşünmeyi sevdiğimizi asla bilmiyorlar. Bilmemeliler.

Belki iyilik dediğimiz şey bir hayalden öte değildir.

İnsanoğlu zayıftır. O yüzden yalan söyler. Hatta kendine bile. İnsanlar kötü şeyleri unutmak ve yalan da olsa iyi şeylere inanmak isterler. Böylesi daha zahmetsizdir. Artık yeryüzünde hiçbir şeyin beni şaşırtmayacağından korktum. Gördüklerimden hiçbir zaman kurtulamayacağımdan korktum. Neyse ki birkaç uykusuz geceden sonra unutkanlık bir kez daha imdadıma yetişti. Bu sefer galiba insanlığa olan inancımı kaybedeceğim. Bu haydutlardan da, salgın hastalıklardan da kıtlıktan da, yangından da, savaştan da, beter bir durum. Eğer İblis sana dokunduysa bu Tanrı'nın sana elinin tersiyle dokunması gibidir. Sonuncusu dışında bütün mücadeleleri kaybetsek de olur. Beklemek zorunda kaldığım zamanların sonuncusu olabilirdi bu.

Bir falcıya gittim. Gittim işte. İhtiyacım vardı. Bazen parayla yalan söyletmek hoşumuza gider. Elimi uzattım falcı kadına.

• "Geleceğimi okur musun?" dedim.

• "Geleceğin var mı bilemiyorum" dedi.

• "Herkesin bir geleceği vardır" dedim.

• "Herkesin değil, bazı insanların yalnızca geçmişi vardır" dedi.

• "O halde geçmişimi oku" dedim.

  Falcı sonunda şöyle söyledi.

• "O zaman hiçbir gizemin kalmaz."

  Falcının yanından ayrılmadan dönüp sordum.

• "Mazi geri gelebilir mi?" Yüzüme bakmadan yanıtladı.

• "Bizi hiç bırakmaz ki..."

Bazı kabilelerde fotoğrafın çekildiği zaman ruhundan bir şey koptuğuna inanılır.

Düşünsenize bu gerçek olsa ya. Eline telefonu alıp her gün seksen kere selfie çekenlerin halini düşünsenize. Kendi ruhları olmayan hırsızların eline defalarca vermiş gibiler. Ey hakiki kıldığım sevdiceğim. Bu gece tiksindiğim şeylerden bahsetmek niyetindeyim. Kötü ruhlardan ve melun bahtlardan en zifiri geceden ve daha da fena olanlardan. Kuzgunlar ötüp engerekler tısladığında aşk tanrısının öpücüklerine yer yok demektir o zamanda. Böylesine kasvetli ve alabildiğine karanlık gecelerde zaruri cümlelerden bahsetmemiz gerekir bizim de. Ama sen sakın korkma. Korkma taze cananım. Bu hoyratlıkların üstesinden gelmemiz için her şeyi yaparım. Bizim derin aşkımız ve müfrit şehvetimiz daha zorlu bir sınavdan alnının akıyla çıkmalı tertemiz. Bu hiçbir aşığın sebat gösteremediği son derece vahim ve muğlak bir sadakat testidir. Lakin gerçek aşkın doğaüstü bir şey olduğu zahir. Gizli bir dürtü olsa da pek sahici bir şey değildir. Aşk serbest kalmaya çalışan canavar değil de nedir?

Bir akşamüstünü düşünmek, bir akşamüstünü düşünmekten başka nedir ki? Gelecekten utanarak dönen bir sevinçliyim. Ey kalpsizler, ey sırasını beklemeden gelen akşamüstleri?